Zadziwiający świat pszrena:
"Sztućce z wystawy"

Od dawna czytuję paski komiksowe z serii "Sztućce", być może należę do jednych z pierwszych osób, które te paski pochwaliły - to były dosyć wczesne edycje wrakowego konkursu na pasek komiksowy. Kiedyś udało mi się nawet namówić Autora do wykonania kilku pasków, gdzie ośmieliłem się wprowadzić nowe postacie - sztućce plastikowe oraz supersztućca, ponadto paski Kuby (w tym jeden z serii "Sztućce") pojawiły się w dwu redagowanych przeze mnie mini-antologiach. Tym bardziej miło mi widzieć przemyślaną i świetnie zorganizowaną wystawę, wciągającą widza i umiejącą go zainteresować całym cyklem dzieł komiksowych. Czasem nie tylko zresztą zainteresować. Zainspirowany obejrzaną w Pracowni OFF wystawą pasków komiksowych Jakuba Sytego, napisałem kilkanaście krótkich utworów na instrument klawiszowy, gdzie wykorzystywane są ułożenia dłoni przypominające widelec, nóż, łyżkę i pałeczki.

Tworzenie komiksu o sztućcach łączyło w sobie cechy skromności i genialności - skromności i genialności zarówno Autora, jak i całej serii. Potencjalnie ograniczone tematycznie paski komiksowe okazały się być miejscem poruszania problemów niezwykle ważnych, w dodatku w sposób zmuszający do zastanowienia się i ujrzenia świata z niecodziennej perspektywy. Paski, w których wypowiadali się widelec, łyżka i ich znajomi, ewoluowały od formy rysowanej do pikselowej, zdobywając uznanie i budując charakterystyczny klimat kuchni, widzianej "od kuchni".

"4201"

I - savoir vivre

(poszczególne cyfry oznaczają odpowiednie ułożenia dłoni. 4 to widelec - cztery palce, 2 to nóż - graj złożonymi jak to salutowania palcami wskazującym i środkowym, 0 to łyżka, a 1 to pałeczki - palce wskazujące obu dłoni. "i" wskazuje to co gra każda z dłoni).
[zagraj po jednym razie każdą ręką dłonią w poszczególnych ułożeniach].

II - rozmowa samotników

[1 i 1].

III - zamiana ról

(2 szybko, 0 powoli - kiedy jedna ręka jest 2, druga jest 0).
[2,0 i 2,0].

IV - widelec i łyżka

[4 i 0].

V - a nóż widelec?

[2 i 4].

VI - japońska sztuka wyrobu noży

[1 i 2].

VII - widelec w opałach

(można "gonić się" też poza klawiaturą).
[4 ucieka przed 2].

VIII - Posejdon atakujący ocean widelcem

[4].

IX - łyżki przygotowujące się do życiowej roli

[0 i 0].

X - na wojnie

(nerwowo i nieregularnie. głośno i bardzo cicho).
[przewaga 2, ale są też 4, 0, 1].

XI - historia tworzona jest w pewnej mierze przez upór

(dłonie grają razem, ręce zestawione obok siebie).
[4 i 4].

XII - zmierzch łyżek

(coraz ciszej, coraz wolniej).
[najpierw 0 i 0, potem tylko 0].

XIII - szczęście

(dłonie równolegle i rytmicznie ślizgają się).
[2,0 i 2,0].

XIV - nie wiedzieli o sobie nawzajem

(pojedyncze uderzenia różnymi ułożeniami, mocne i nieregularne).

XV - cisza przy stole

(dłonie w różnych ułożeniach unoszą się tylko ponad klawiaturą, nie grają).

XVI - koncert

(graj w ramach konwencji co chcesz, byle super).

Improwizowane utwory zapisane zostały w technice aleatorycznej, ograniczając jednakże dowolność stosowania poszczególnych sposobów ułożenia ręki. W poszczególnych miniaturach dozwolone jest używanie jedynie ułożeń (oznaczonych odpowiednimi cyframi) przypisanych danemu utworowi. Co więcej, instrukcje słowne dodatkowo wskazują wykonawcy inne elementy kompozycyjne, takie jak kolejność czy rytmikę konkretnego dzieła. Również tytuły wpływać mogą na sposób przedstawienia utworu przez pianistę, czy na jego ewentualną interpretację.

Piotr Szreniawski