Debiutant to specyficzny gatunek twórcy. Nieśmiały, jeszcze nie do końca pewny własnych sił, podpatrujący techniki bardziej doświadczonych autorów. Prezentuje swoje dzieło (zazwyczaj kameralne, zachowawcze i pozbawione jeszcze stylistycznych fajerwerków) z pokornym* wyrazem twarzy, równocześnie prosząc o szczerą ocenę, ale i usprawiedliwiając się, że „dopiero zaczyna”. Kajetan Kusina i Michał Ambrzykowski są jednak niecodziennymi debiutantami. Z jednej strony, owszem, ciągle testują zakres własnych mocy twórczych i mocno, bardzo mocno inspirują się klasykami gatunku. Z drugiej – wchodzą na rynek z przytupem, w ciężkich, wojskowych buciorach czerwonoarmistów. Bez pardonu i przepraszania, że są tu nowi i proszą o wyrozumiałość.
*nie dotyczy pisarzy fantasy, którzy postanawiają okazjonalnie stworzyć scenariusz komiksowy. W takich wypadkach zazwyczaj zachowanie autorów jest dokładnie przeciwne do wyżej opisanego.
Kusina i Ambrzykowski są przebiegli jak diabli. Uczynienie kota głównym bohaterem to chwyt doskonały w swej prostocie. Ivan błyskawicznie zyskuje sympatię czytelnika – czy to niepokorną naturą, właściwą swemu gatunkowi, czy wielkimi, rozczulającymi ślepiami, w których najmocniej odbija się jego stopniowa przemiana z łatwowiernego kociaka w drapieżnego wojownika. Młody Kotowicz to beztroskie wiejskie dziecko, które wyrusza wraz z ojcem w podróż życia. Opuszczając rodzinne sioło odkrywa stopniowo ogrom swej ojczyzny, Rosji, która całkiem niedawno przeszła wstrząsającą transformację – z carskiego imperium przeobraziła się w bolszewicką republikę. Kotowicz senior, jako dawny bohater ruchu robotniczego, zostaje zaproszony przez (znajdującego się obecnie u władzy) przyjaciela z wojska do wspólnej budowy socjalistycznej potęgi. Po obfitującej w rozmaite perypetie podróży trafiają do tajemniczego zakładu pracy, gdzie ojciec Ivana jako stachanowiec codziennie motywuje robotników do przekraczania normy, zaś kociak bierze udział w bardzo podejrzanym i zagadkowym eksperymencie…
Album Kusiny i Ambrzykowskiego to przede wszystkim wyśmienita postmodernistyczna zabawa dla wszystkich miłośników komiksowej fantastyki z Wielką Historią w tle. Znajdziemy tu humor, tajemnicę, oszałamiające wynalazki, niegodziwych szubrawców, pradawny zakon, lojalnych przyjaciół, efektowne pojedynki i zaskakujące zwroty akcji – jednym słowem wszystko, co od lat cieszy, wzrusza i budzi w mężczyznach małych chłopców, łaknących Nowej Przygody. Jednak scenarzysta nie ogranicza się do skrojenia zgrabnego patchworku sprawdzonych chwytów i nieśmiertelnych motywów. W inicjacyjnej podróży Ivana odbija się bowiem tradycja literacka i kulturowa Rosji. To nie tylko kwestia (doskonale zresztą zbudowanego) lirycznego klimatu, do którego aż wyrywa się czytelnicze słowiańskie serce. To także wspólne pokonanie drogi od mistycznej, ludowej mateczki Rosji do technologicznego przekraczania granic człowieczeństwa w ZSRR. Nauka jednak staje się w świecie Kotowicza równie niesamowita co magia, a rzeczywistość na każdym kroku wymyka się jednoznacznemu opisowi.
Warstwa graficzna współgra ze scenariuszem. Ambrzykowski nie jest całkowicie pewny swoich rysowniczych możliwości, planszom brakuje jeszcze lekkości i dynamiki, ale gdzieniegdzie pokazuje pazur. Kreska póki co sytuuje się gdzieś pomiędzy stylem wczesnego Mignoli (co widać zwłaszcza w wyglądzie bagiennego stwora) a dokonaniami Janusza Wyrzykowskiego w „Pierwszej Brygadzie”. Widać jednak ogromny potencjał i wierzę, że jeśli pozwoli sobie na więcej swobody, kolejne tomy mogą zapierać dech.
„Niesłychane losy Ivana Kotowicza” to projekt, któremu z całej słowiańskiej duszy kibicuję. Przed autorami niezwykle ważne zadanie: nie zmarnować tak znakomitej szansy na wywrócenie do góry nogami rodzimego rynku weird fantasy. Odwagi, towarzysze! Nie stańcie w pół kroku, lecz raźno maszerujcie ku świetlanej przyszłości!
Dziękujemy wydawnictwu Kultura Gniewu za udostępnienie egzemplarza do recenzji.
Rafał Kołsut
Wydawnictwo: Kultura Gniewu
Liczba stron: 100
Format: 165×235 mm
Oprawa: miękka
Druk: kolor
Wydanie: I
Cena z okładki: 39,90 zł
