Indyjska Włóczęga – okładka
Alain Ayroles i Juanjo Guarnido stworzyli komiksowy sequel popularnej książki. Nic w tym nowego w dobie odcinania kuponów i rozbuchanych multimedialnych franczyz. Zauważmy tylko, że bohater komiksu – Pablos z Segowii – zadebiutował w roku 1626 na kartach hiszpańskiego romansu łotrzykowskiego. Rysunkową opowieść o jego nowych, nieznanych przygodach wydał Egmont Polska pod tytułem „Indyjska włóczęga”.
Sequel po 400 latach
Francisco de Quevedo y Villegas, twórca postaci Pablosa, był barokowym poetą, moralistą, politykiem i satyrykiem. Żywot młodzika niepoczciwego imieniem Pablos czyli wzór dla obieżyświatów i zwierciadło filutów stał się przebojem wydawniczym w XVII-wiecznej Hiszpanii. Zgodnie z wymogami gatunku pikarejskiego tytułowy wagabunda i oszust co krok wpadał w tarapaty i usiłował się z nich wykaraskać sprytem, drwiną lub łgarstwem. Pod koniec książki nieszczęsny hultaj wsiada na płynący za ocean statek, salwując się ucieczką z hiszpańskiej ziemi. Chociaż autor zapowiadał rychłe powstanie kolejnego tomu perypetii Pablosa, kontynuacja nigdy się nie ukazała. Aż do 2019 roku.
Indyjska Włóczęga – przykładowa grafika
Ziemia obiecana
Komiks stanowi opowieść Pablosa z Segowii, spisywaną przez niego w formie spowiedzi w jesieni życia. Wywodzący się z odrażającego moralnie rodu rzezimieszków młodzian trafia – nie bez przeszkód – do Indii Zachodnich (czyli Ameryki), gotów zacząć od początku mozolne wspinanie się na szczyt drabiny społecznej. Wierny przykazaniom ojca (zwłaszcza nakazowi brzydzenia się uczciwą pracą) lawiruje nieustannie pomiędzy rozmaitymi sposobami zarobienia grosza. Jak wielu przybyszom przed nim nie daje mu spokoju obsesyjna myśl o dotarciu do legendarnego miasta złota – El Dorado. Gdy w niezwykłych okolicznościach wchodzi w posiadanie mapy, prowadzącej do ukrytego w głębi dżungli skarbu, wydaje się, że bogactwo jest na wyciągnięcie ręki… A przynajmniej tak Pablos pozwala sądzić swym słuchaczom i nam, czytelnikom.
Indyjska Włóczęga – przykładowa grafika
Szkatułkowy blef
Komiksowa narracja jest fenomenalnie skonstruowana z (pozornie) chronologicznie ułożonych opowieści Pablosa. Nicpoń jednak przedstawia te same zdarzenia na kilka różnych (i wykluczających się) sposobów. Mamy w końcu do czynienia z łgarzem i hultajem, który giętkość języka wykorzystuje do nieustannych blagierstw. Wszystko zaś służyć ma wyłącznie złożonemu planowi zdobycia ogromnego bogactwa. W pewnym sensie komiks stanowi wariację na temat klasycznych heist films – w tym wypadku najpierw dochodzi do skoku, później natomiast dowiadujemy się, co się właściwie wydarzyło. Scenariusz oszałamia licznymi zwrotami akcji i urzeka dowcipem. Absolutnie nieprawdopodobna intryga zostaje utkana z godną uznania precyzją.
Indyjska Włóczęga – przykładowa grafika
Arcydzieło
Błyskotliwa historia, urzekająca rozmachem i zarazem wierna regułom romansu łotrzykowskiego może w pełni rozbłysnąć dzięki kunsztowi Guarnida. Znany doskonale z albumów o Blacksadzie grafik przeszedł samego siebie. „Indyjska włóczęga” jest wizualnie olśniewająca, a poszczególne sceny dosłownie zapierają dech w piersiach. Guarnido łączy malarski pietyzm i dbałość o realistyczny szczegół z przerysowaniem postaci. Pozy i miny (zwłaszcza te strojone przez Pablosa) odznaczają się kreskówkową lekkością, fenomenalnie nakreślając charaktery bohaterów. To komiks do wielokrotnego powracania, by dokładnie przyjrzeć się każdemu z kadrów.
Indyjska Włóczęga – przykładowa grafika
Podsumowując, „Indyjska włóczęga” to komiks absolutnie świetny, wspinający się na wyżyny klasycznej narracji graficznej. Uczta dla oka i umysłu oraz wspaniały hołd dla romansu łotrzykowskiego.
Dziękujemy wydawnictwu Egmont Polska za udostępnienie egzemplarza do recenzji.
Wydawca: Egmont Polska
Kraj wydania: Polska
Liczba stron: 160
Format: 245 x 332 mm
Oprawa: twarda
Papier: kredowy
Druk: kolorowy
Cena: 99,99 zł
